فرانک گری در مجموعه تلویزیونی سیمپسون‌ها

فرانک گری به عنوان شخصیت کارتونی مهمان، در یکی از قسمت‌های مجموعه تلویزیونی سیمپسون‌ها با صدای اصلی خود، در مقام معماری که از او برای طراحی سالن کنسرت سپرینگ‌فیلد دعوت به همکاری می‌شود، ایفای نقش نموده است. با توجه به محتوا و مخاطبان این مجموعه پرطرفدار تلویزیونی در سرتاسر دنیا، باید فرانک گری را شناخته‌شده‌ترین معمار در عرصه فرهنگ عمومی دنیا دانست. طنزی که این برنامه از آن برای توصیف معماری فرانک گری استفاده می‌کند، شاید به نوعی تفسیری باشد از نگاه عموم مردم به جریان معماری معاصر که در نهایت معماری را به زندانی برای شهروندان مبدل می‌کند. از کنار این طنز نباید به آسانی گذر کرد. در زیر خلاصه داستان به همراه تصاویر متناسب با آن ارائه می‌شود:

فصل 16، اپیزود شماره 14
عنوان اصلی اپیزود: "The Seven-Beer Snitch"

فرانک گری برای کنترل صندوق پستی از خانه‌ دکانستراکتیویستی مشهورش در سانتامونیکا خارج می‌شود.

در میان نامه‌ها، نامه‌ای از کمیته فرهنگی سپرینگ‌فیلد توجه او را به خود جلب می‌کند. با توجه به طرح تالار موسیقی والت دیسنی در لوس‌آنجلس، از او برای طراحی سالن کنسرت سپرینگ‌فیلد دعوت به همکاری شده است. گری از این پیشنهاد کاری چندان راضی به نظر نمی‌رسد، و به عنوان امتناع، نامه را مچاله کرده و آن را به گوشه‌ای پرتاب می‌کند.

جرقه لازم برای شروع کار در ذهن گری زده می‌شود. او از فرم کاغذ مچاله‌شده بر روی زمین، ایده اولیه طراحی پروژه را می‌یابد. "Frank Gehry, you've done it again!"

گری ماکتی از طرح خود را در شورای شهر سپرینگ‌فیلد ارائه می‌کند.

طرح جسورانه ارائه شده مورد توجه حاضران جلسه قرار می‌گیرد و همه برای احداث این پروژه به آن رأی مثبت می‌دهند.

عملیات ساختمان‌سازی شروع می‌شود و برخلاف انتظار چنین به نظر می‌آید که اسکلت ساختمان، از الگوی ساختمانی مرسوم با خطوط عمود بر هم پیروی می‌کند.

با ضربات محکم 2 جرثقیل، اسکلت از فرم قبلی خود خارج و به طرح مورد نظر گری نزدیک می‌شود.

و در نهایت فرم مورد نظر گری حاصل می‌شود.

و آقای معمار آن را تأیید می‌کند.

بعد از تکمیل ساخت، به دلیل خطوط نرم و منحنی‌های به کار رفته در طراحی، گری با جارو بچه‌هایی را که در حال اسکیت‌سواری بر روی سطوح این ساختمان هستند را از محل دور می‌کند.

روز افتتاحییه سالن کنسرت، با اجرای سمفونی پنجم بتهوون فرا می‌رسد.

طراحی داخلی سالن، یادآور فضای داخلی تالار موسیقی والت دیسنی در لوس‌آنجلس است. در شب افتتاحیه، افتضاح بزرگی به بار می‌آید، چرا که مردم سپرینگ‌فیلد - که رابطه چندان خوبی با موسیقی کلاسیک ندارند – تنها پس از شنیدن 4 نت از سمفونی پنجم بتهوون سالن را به نشانه اعتراض ترک می‌کنند.

شورای شهر، سالن موسیقی را به شخصی به نام آقای Burn می‌فروشد و او هم پس از انجام تغییرات لازم، آن را به زندان محلی تبدیل می‌کند.

و در نهایت تکمیل ساختمان زندان.
منبع تصاویر: وبلاگ David Teoh