ساختمان هوشمند

پیشتر از فیلم متروپولیس نوشته بودم و چشم‌اندازی که این فیلم از شهر و اجتماع در سال 2026 ترسیم کرده است. در عرصه ادبیات، رمانی وجود دارد که توسط فیلیپ کر، نویسنده انگلیسی در سال 1995 به رشته تحریر درآمده و در آن با خیال‌پردازی به جنبه‌هایی از ساختمان هوشمند (Intelligent Building) آینده اشاره شده است. عنوان اصلی کتاب به انگلیسی Gridiron است که این عنوان در ترجمه آلمانی‌ به Game Over تغییر یافته است.


در زیر خلاصه داستان نقل می‌شود:

ریچارد ریچاردسون معماری‌ست که به کمک همکارانش، اولین برج ادرای هوشمند دنیا را به سفارش شرکت چینی Yu در لوس‌آنجلس طراحی و اجرا می‌کند. برای نگهداری از این برج، هیچ سرایدار و نگهبانی مورد نیاز نیست و فعالیت‌های مستخدمین و نظافت‌چیان با به کارگیری روبات‌های ویژه، مرتفع شده است. منشی پذیرش شرکت به دلیل ترس از اسارت توسط گروههای تروریستی، با یک هولوگرام در ورودی ساختمان جایگزین شده است. ارتباطات در داخل ساختمان از طریق شبکه اینترانت و در خارج از طریق پست الکترونیک و تلفن مهیا می‌شود و رویای منشی‌ها به واقعیت می‌پیوندد: حذف کامل کاغذ از ارتباطات اداری.

مسئولیت کنترل ساختمان - از آسانسورها تا توالت‌ها - بر عهده یک سوپرکامپیوتر به نام آبراهام است که طبقه چهارم فضای این برج را تماماً به خود اختصاص داده است. آبراهام اولین کامپیوتر هوشمند دنیاست که با ارجاع مستقیم به خود، قادر به بازنویسی الگوریتم‌های جدید منطبق با شرایط مختلف است.

چند روز پیش از تحویل نهایی برج، اولین مرگ مشکوک رخ می‌دهد: متخصص کامپیوتر این موسسه بی‌جان در مقابل نمایشگر کامپیوتر پیدا می‌شود. کارآگاهان از اداره پلیس جنایی لوس‌آنجلس برای انجام تحقیقات دعوت به همکاری می‌شوند اما قادر به پیدا کردن نشانی که بر قتل این فرد صحه بگذارد، نیستند. سرانجام کالبدشکافی مشخص می‌کند که مرگ در اثر حمله صرعی و احتمالاً در اثر تشعشات حاصل از صفحه نمایش کامپیوتر صورت گرفته است.

بعد از دومین مرگ مشکوک که در زیرزمین ساختمان روی می‌دهد، تدریجاً مواردی مشخص می‌شود که معمار برج – ریچارد ریچاردسون –هیچ محاسبه‌ای برای آن در طراحی ساختمان انجام نداده است. سیستم هدایت هوشمند ساختمان، از کنترل افرادی که آن را خلق کرده‌اند خارج ‌شده و با شناسایی این افراد به عنوان دشمن، سعی در نابودی آنها دارد.

پی‌نوشت‌ها:
سایت نویسنده
وبلاگ نویسنده